Vlees uit Nieuw-Zeeland? Dat is niet duurzaam, toch?

Waarom komt veel vlees uit Nieuw-Zeeland?


Vlees uit Nieuw-Zeeland lijkt in deze tijden niet te kunnen. Van veel verder kun je het niet halen en dat lijkt me in deze tijden niet verstandig. Waarom verkoop ik dan toch vlees uit Nieuw-Zeeland?

Daar heb ik geen snel antwoord van twee zinnen op en daar heb ik even twee minuten van uw tijd voor nodig om uit te leggen.

Allereerst is het belangrijk om te onderkennen dat niet al het vlees hetzelfde is. Een rund die in een stal wordt afgemest heeft niet dezelfde ecologische voetafdruk als een wild rendier in Lapland.

Waar een rendier voornamelijk zichzelf voedt en bijdraagt aan de natuurlijke cyclus, onttrekt een rund op stal voornamelijk aan de natuur. Een rund op stal wordt gevoed door soja, maïs, granen, gras te groeien met kunstmest en landbouwgif, van het land te halen met een tractor, naar de boer te brengen om vervolgens de mest af te voeren. Al deze acties gebruiken co2, van de motor van de tractor tot aan de kunstmest die geproduceerd en vervoerd moet worden. Daarnaast zijn supplementen, vitamine en andere toevoegingen nodig om een rund op stal gezond te houden. Deze bestaan uit voeding als vismeel, dat weer wordt gemaakt van ansjovis gevangen in Peru. Over het algemeen is dit een zeer co2 intensief proces. (1,2)

Vaak wordt gezegd dat rundvlees en luchtvaart de grootste bijdrage leveren aan klimaatverandering. Vee draagt over de hele wereld 14% bij aan broeikasgassen en koeien en runderen zijn daarvan het meest vervuilend. Veruit de meeste runderen worden op stal afgemest.(3) Er zijn maar weinig runderen die nog hun hele leven buiten lopen en alleen gras en kruiden verorberen.

De bovenstaande informatie, samen met het ethische- en gezondheidsaspect is voor mij een reden om geen rundvlees op stal te verkopen. Wat is er dan anders aan Nieuw-Zeeland rundvlees?

Daar lopen alle runderen buiten. Het hele jaar door. Ze eten alleen het gras wat er groeit, en bemesten het land zelf. Ze hoeven geen gewassen te eten die vervoert moeten worden. Ze eten geen supplementen uit Peru. Ze krijgen geen maïs. En is het gras op? Dan stuurt de boer ze naar de volgende plek. Er is immers ruimte te over in Nieuw-Zeeland, in tegenstelling tot Nederland. Ze staan daar niet op stal. Er is letterlijk maar één afmeststal in Nieuw-Zeeland en die verkoopt onder het merk Ocean Beef. Dat vlees is best lekker, maar enorm duur. Het gaat voornamelijk naar de Japanse markt. De rest is allemaal buiten vlees.

Daarnaast is veel landschap in Nieuw-Zeeland heuvelachtig. Dat is belangrijk om twee redenen. Ten eerste is het niet geschikt voor landbouw. Er kunnen geen gewassen groeien en geoogst worden. Ten tweede zorgt een oneven ligging van de bodem ervoor dat het water goed kan wegstromen. Dit voorkomt drassige gronden. Drassig grasland wordt vertrapt door grote zware runderen in de winter en dus is het belangrijk om dit te voorkomen. Dit is samen met de ruimte één van de redenen dat het in Nederland simpelweg niet mogelijk is.

Bovenstaande betekent dat een rund in Nieuw-Zeeland ten eerste gezonder is om te eten, al is dat een ander onderwerp. Ten tweede zorgt het ervoor dat de kwaliteit van het gras-gevoerde rund enorm hoog is en misschien wel de beste van de wereld. Zeker nu Argentinië, traditioneel het land voor uitstekend rundvlees, bijna geen grasgevoerd rund meer over heeft. Ten derde zorgt het ervoor dat de bovenste laag van de bodem enorm vruchtbaar is. 

Hereford runderen in heuvelachtig landschap Nieuw-Zeeland.

Runderen lopen erover en stampen hun mest in het gras zonder het te vertrappen. Een gezonde bodem onttrekt co2 uit de atmosfeer en slaat het op. Net als het gras dat groeit en wordt opgegeten door een koe. Dit alles leidt ertoe dat een rund uit Nieuw-Zeeland vele malen minder co2 en water verbruikt dan andere runderen. En dan hebben we het nog niet eens over de impact van de grote soja en maïs plantages die de natuur ernstige schade berokkent.

Maar hoe zit het dan met het vervoer hierheen? Dat moet toch enorm veel co2 uitstoten? Dat valt eigenlijk wel mee en is vele malen minder dan wat nodig is voor bovenstaande processen voor stal runderen die veruit het merendeel van het rundvlees opmaakt. Om 18,000 kilogram vlees, voor het gemak 90,000 maaltijden, uit Auckland Nieuw-Zeeland naar Rotterdam te verschepen wordt 2,500kg co2 uitgestoten. (4)

Hoeveel is dat dan? Dat staat ongeveer gelijk aan een auto die 20,000km rijdt in een jaar of 1 persoon die naar Curaçao vliegt. (5,6)  Voor 90,000 maaltijden is dat niet gek veel. En het is dus erg aannemelijk dat een stukje vlees uit Nieuw-Zeeland niet meer of zelfs minder co2 uitstoot dan een vetgemest rund op stal in Nederland.

Maar is er dan geen grasgevoerd rund dichterbij huis? Jawel, er zijn in Nederland ook beperkt natuurrunderen aanwezig. Deze leven geheel vrij in de natuur en voorzien zichzelf. Deze vallen bijvoorbeeld ook niet onder de nieuwe stikstof regels. Dit rundvlees verkoop ik ook graag en kunt u vinden onder Vechtdalse Hooglanders in onze winkel. De runderen lopen vrij rond in het Overijsselse Vechtdal en staan onder beheer van de boeren Dennis en Janneke.

Terwijl het vlees uit Vechtdal van goede kwaliteit is en ik het zelf graag wekelijks eet, is het vlees uit Nieuw-Zeeland simpelweg het beste ter wereld in de grasgevoerde categorie. Dus de keuze laat ik aan u.